Zonsopkomst bij de Bromo vulkaan? Dit zijn DE tips

Natuurlijk wil je op Java de Bromo vulkaan bezoeken. Wij ook, samen met de kids. Het meest indrukwekkend is de zonsopkomst. Vroeg op, maar je krijgt zeker geen spijt! Maar hoe kom je er gemakkelijk en wat kost dat eigenlijk? En ook niet onbelangrijk, wat neem je mee als om 03:15 uur de wekker gaat? Ik deel onze Bromo vulkaan tips graag met je.

Hoe kom je er?

Wij zijn op wereldreis, dus we boeken geen kant-en-klaar-tourtje. Dat zou te makkelijk en bovendien veel te duur zijn. Die kant-en-klare tours zijn er wel hoor, vanuit Surabaya of Malang. Kom je in Surabaya aan met de trein dan kun je gelijk doorrijden met een privéchauffeur of gedeelde minibus naar de Bromo. Wij doen het net even anders, de backpacker-way. We proberen met het openbaar vervoer zo dichtbij mogelijk te komen. Dat plaatsje heet Probolinggo.

Wij pakken vanuit Yogyakarta de trein naar Surabaya, een (dagelijkse) rit van zo’n vier uur, en komen daar rond 20:00 uur aan. De trein naar Probolinggo vertrekt de volgende ochtend om 09:00 uur alweer. Dus voor de rust boeken we in Surabaya twee nachtjes. Dan hebben we even een dag niks, zwembad!

De trein van Surabaya naar Probolinggo is een korte rit, zo’n twee uur. En dan sta je op het treinstation van Probolinggo… Openbaar vervoer rijdt er niet, althans niet vanaf het station, dus je bent al gauw overgeleverd aan de mannetjes die je maar wat graag naar de Bromo vulkaan brengen. Cemoro Lawang is het dorpje vanwaar bijna alle Bromotours vertrekken, het ligt zo’n anderhalf uur rijden bij Probolinggo vandaan. Ook ons hotel is daar gelegen. “Ons” mannetje brengt ons met een public transportbusje (bemo) naar het tourburo van zijn baas, waar we niet alleen het vervoer naar ons hotel, maar ook gelijk de jeeptour naar Bromo regelen voor de volgende ochtend. Eigenlijk wilden we dus naar het officiële busstation om een minibus naar Cemoro Lawang te pakken. Zover komen we echter niet. En we zijn niet de enige lezen we later.

Wat kost het?

Een bezoek aan de Bromo vulkaan met kinderen is zeker niet goedkoop. We sluiten een dealtje om voor 1.000.000 rupiah, omgerekend bijna € 70,-, gebracht en gehaald te worden (we moeten zeker zijn dat we op tijd terug zijn voor de trein, de volgende ochtend al). En ook de nachtelijke jeepexcursie naar de Bromo vulkaan zit bij de prijs in. De entreegelden zijn nog niet inbegrepen. Afdingen moet! Wij denken, achteraf, dat het nog wel iets goedkoper gekund had (prijsniveau april 2016). Zeker als je je met de bemo laat afzetten bij het officiële busstation in Probolinggo. Daar vertrekken de goedkopere minibussen richting Cemoro Lawang. Deze gaan echter pas rijden als de bus vol zit (10 of 15 personen). Een gokje in het laagseizoen.

Tip: Als je de tijd hebt, plan je bezoek aan de Bromo vulkaan dan op een doordeweekse dag. In het weekend betaal je fors meer. Entree doordeweeks: 217.000 rupiah (IDR). Entree op weekenddagen (en feestdagen): 317.000 rupiah.

De treinkaartjes van Yogyakarta naar Surabaya en vervolgens naar Probolinggo koop je gemakkelijk online. De site is in het Indonesisch, maar spreekt voor zich. Ik schreef er eerder al eens een blog over.

Waar slapen we?

We speuren het internet af op zoek naar een fijn hotel in het plaatsje Cemoro Lawang. Dit dorpje is zo ongeveer het dichtstbijzijnde dorp bij de Bromo vulkaan. De vreselijkste horrorervaringen worden gedeeld op het net. Nee, al snel is duidelijk dat we hier geen fijn comfortabel hotel gaan krijgen. We kiezen voor Bromo Permai 1, een goede gok. Kosten (april 2016): 45 euro (IDR 600.000) voor een standaard driepersoonskamer inclusief ontbijt. Waar de meeste hotels in het dorpje liggen, is Bromo Permai 1 net buiten het dorp maar wel al net in het Bromo nationaal park. Je betaalt bij een slagboom IDR 10.000 conservation fee (Nov 2015) om het dorp in te komen.

We lopen vanaf de parkeerplaats van het hotel zo het uitzichtpunt op en we zien de Bromo vulkaan in de verte al roken. Prima locatie dus. Het hotel moet in het hoogseizoen goed druk zijn, gezien het grote restaurant dat erbij zit. Als wij er zijn is er slechts een handjevol andere reizigers. Het regent en het is koud hier op ruim 2200 meter hoogte. Als we uitstappen komt er gelijk een verkoper met Bromo ijsmutsen aanlopen. Geen overbodige luxe. De ruime, eenvoudige kamers zijn gehorig en douchen slaan we maar een nachtje over. Maar een thermoskan warm water staat klaar voor verse koffie en het bed heeft een heerlijk warme deken. En tja, wat slapen we hier nou? Om 03:15 worden we gewekt en start ons avontuur.

Tip: Vermijd een bezoek op Indonesische feestdagen of (lange) weekenden. Ik heb mij laten vertellen dat 90% van de bezoekers uit eigen land komt. Zij plannen hun bezoek meestal op die dagen. En dan is het dus onwijs druk!

Wat nemen we mee?

• Warme kleding (wij hadden een joggingbroek aan met warme trui en een windjack). Probeer iets aan te trekken dat je ook gemakkelijk weer uit kan doen (laagjes). Zodra de zon op is wordt het gelijk een stuk warmer en toen we bij de trap naar de kraterrand waren, had ik het liefst alweer een korte broek en t-shirt aan gehad.
  Tip: geen zin om warm spul mee te sjouwen je gehele reis? Er worden winterjassen verhuurd en mutsen en sjaals verkocht bovenop de berg.
• Water, je zit best wel even te wachten en je wil je beste plek natuurlijk niet afgeven omdat je wat te drinken wilt halen bij een van de winkeltjes. Ook voor de klim naar de kraterrand is het geen overbodige luxe.
• Wat te eten, je hebt per slot van rekening nog niet ontbeten als je op pad gaat. Er wordt in de winkeltjes ook genoeg verkocht. Eenmaal terug bij je accommodatie staat het ontbijt klaar.
• Iets voor je kids om het wachten te verzachten. De Ipad bijvoorbeeld. Je telefoon heb je waarschijnlijk zelf in je hand om foto’s te maken. Het is te donker voor een gewoon spelletje of een boek.
• De rugdrager. Zeker als je na zonsopkomst ook de kraterrand beklimt, is een rugdrager voor jonge kids geen overbodige luxe. Naast dat de trap aan het eind van de hike een behoorlijke klim is (steil en de treden zijn bedolven onder een laag aarde en as), vond ik het smalle randje bovenaan de krater ook doodeng. Ik was blij dat we Fynn in de rugdrager hadden…
• En natuurlijk: een goede camera!

Tip: Liever niet voor dag en dauw opstaan met je kinderen en het risico lopen achteraan te belanden bij de zonsopkomst? Ga dan gewoon na zonsopkomst op pad of kies zelfs voor de zonsondergang. Het natuurverschijnsel is niet minder indrukwekkend en je bent praktisch alleen bij de uitzichtpunten en bij de krater zelf. En, nog een voordeel: je kunt in een dorpje verderop slapen omdat je niet in alle vroegte op moet. Ik durf wel te beweren dat je dan hoogstwaarschijnlijk een betere prijs/kwaliteitsverhouding vindt dan wij…

Hoe het in zijn werk gaat vanaf het moment dat de jeep komt voorrijden tot aan het moment dat je weer bij je hotel wordt afgezet voor het stevige ontbijt lees je in mijn blog: Bromo vulkaan met kinderen. Daar vind je ook nog wat tips voor de beste plek bij zonsopkomst. Enjoy!

Heb je zelf de Bromo vulkaan al bezocht met kinderen en heb je tips die in dit overzicht ontbreken? Let us know!