Bezoek de Bromo vulkaan met kinderen

We hebben er behoorlijk over getwijfeld. Moeten we dat wel doen met Fynn? Midden in de nacht richting een vulkaan, gevolgd door een lange reisdag. Fynn, inmiddels 2,5 jaar, heeft daar natuurlijk niks aan. Maar oh, wat had ik dit niet willen missen zeg! En Fynn genoot ook, op z’n eigen manier. De zonsopkomst bij de Bromo vulkaan met kinderen is echt een aanrader! Hoe wij het aanpakten, lees je hier.

De Bromo vulkaan is een van de meest actieve vulkanen en de bekendste berg op het eiland Java. Zeker niet de hoogste, maar wel één met indrukwekkende krater en de ligging is super. Samen met twee andere vulkanen ligt de Bromo vulkaan in een zee van zand, lavazand. De zonsopkomst hier staat bij velen dan ook hoog op de bucketlist. Zo ook bij ons. Maar ja, wij zijn dan wel soort van aan het backpacken, maar hebben toch rekening te houden met dat kleine mannetje dat met ons meereist. Doen of niet? We hebben er zeker wel een paar nachtjes over geslapen, maar de conclusie was steeds weer: we krijgen spijt als we het niet doen. En dat was terecht.

03:15, de wekker. En dan gaan we op pad!

Slapen doen we amper, zou het van de spanning komen? De vulkaan hebben we al zien roken vandaag dus we weten een beetje wat ons te wachten staat. Om 03:15 uur worden we gewekt. We pakken wat spullen bij elkaar. Water, wat koekjes en de camera natuurlijk. Fynn maken we op het laatste moment wakker. Hij houdt zijn pyjama lekker aan en we trekken er een joggingbroek en warme trui overheen. Met de hitte die we gewend zijn, waarbij het ‘s nachts niet kouder dan 24 graden wordt, moet ik zeggen dat de temperatuur me nog meevalt. Een graad of vijf schat ik.

Als we Fynn vertellen dat de jeep op ons staat te wachten is hij gelijk wakker. Hij heeft meer praatjes dan wij hebben deze vroege morgen. We delen een jeep met andere reizigers die elders al zijn opgepikt. Zo zie je maar, uiteindelijk kom je allemaal in eenzelfde jeep terecht. De jeeps zijn (meestal) overdekt. Ik zit met Fynn voorin, naast een van de mede reizigers en de chauffeur. De andere vier passagiers zitten achterin de laatbak. Wel stoer natuurlijk, maar iets minder comfortabel.

In het pikke donker dalen we af, de asfaltweg houdt op en we rijden dwars over de zandvlakte. We zien niks, alleen in de verte de lichten van de andere jeeps. Je denkt dat je de enige bent wanneer je om kwart over drie uit je bed getrommeld wordt, maar heel het dorp is rond deze tijd natuurlijk wakker. Hier leven ze van. Jeepchauffeurs, de warme jassenverhuurders, de dames van de magneetjes en ansichtkaarten, de eigenaren van de winkeltjes waar je je warme bakje koffie of thee haalt en de paardenmannen natuurlijk. Ergens aan de andere kant van deze immense vlakte gaan we weer naar boven. We zigzaggen het smalle asfaltweggetje op. Niet bang voor tegenliggers, want alle neuzen staan dezelfde kant op. De berg is zo’n 400 meter hoger dan de Bromo vulkaan en ligt er vlakbij. Zo kijk je uit over de drie vulkanen en het maanlandschap eromheen.

De jeep parkeren we ergens in de berm en onze chauffeur drukt ons op het hart zijn kentekenplaat te onthouden. Maak er voor het gemak een foto van, want je zit echt niet als enige in een rode jeep. We volgen de stroom reizigers en belanden al gauw in een straatje van winkeltjes. We besluiten nog even wat te drinken voor we verder klimmen. En voor je het weet zijn we onderdeel van een groep scholieren. Fynn is uiteraard de blikvanger. We zullen ze deze ochtend nog vaak tegenkomen. De klim naar het uitzichtpunt stelt overigens niet zoveel voor, goed te doen met kids van alle leeftijden.

En dan begint het wachten. Wij kozen ervoor om om beurten ons plekje op het uitzichtplateau te verdedigen, zo kon de ander even met Fynn op pad. Want die gaat daar natuurlijk niet een uur lang wachten tot de zon zijn eerste stralen laat zien. Die wil steentjes gooien en rondlopen.

Tip: Eenmaal boven staat iedereen op het grote uitzichtplateau. Rechts ervan heb je nog twee kleinere uitkijkpunten waar het een stuk minder druk is. Die zie je in het donker alleen nog niet. Het ligt iets lager maar het uitzicht is er net zo mooi. Reis je met kleinere kids dan zijn deze twee plateaus zelfs fijner. De kids kunnen dan namelijk zelf door het hekje kijken. Zo turen ze niet tegen een betonnen muurtje en tal van benen aan van reizigers die op dat muurtje geklommen zijn voor nog beter zicht. Wetend dat ze het uitzicht voor de mensen achter zich volledig wegnemen. Oja, sorry nog ‘meneer-van-de-timelapse’ voor Fynn die tegen uw statief aan liep. 😉

05:15 uur; langzaam verlicht de zon het maanlandschap rondom de Bromo vulkaan

Rond kwart over vijf is het dan zo ver, links is de lucht al helemaal oranje en rood, terwijl de Bromo vulkaan nog in het duister gehuld is. Alleen de niet-ophoudende rookpluimen verraden z’n plek. Dan wordt langzaam ook de Bromo vulkaan verlicht door de zon. Het dorpje aan de rand van de kliffen laat zien hoe groot de vulkaan eigenlijk is. Zo’n dorpje lijkt ineens piepklein. We kunnen hier wel uren naar kijken, super! De mist hangt nog in het dal, de pieken van de vulkanen erbovenuit en in het midden de Bromo vulkaan waar flinke rookpluimen uit opstijgen. En de kleuren van de lucht veranderen voortdurend. Geel, oranje, roze, rood en blauw. Adembenemend en zeker een van de hoogtepunten tot nu toe.

Laat je vooral niet opjagen als de meeste reizigers teruggaan naar hun jeep, want juist als de zon de omgeving verlicht heb je het mooiste licht (voor de foto’s). Maar focus niet alleen op het maken van foto’s. Geniet ook even zonder camera van de schoonheid van de natuur. Leg dit beeld voor eeuwig vast in je geheugen. Daar kan geen foto tegenop. Hoe bijzonder en hoe gaaf is het wel niet dat je de Bromo vulkaan met kinderen bezoekt!

Als we terugkomen bij onze jeep rijden we in een file naar beneden. Nu begint het actieve deel van de trip. Middenin het maanlandschap worden we afgezet, opgewacht door cowboys te paard. In de verte liggen de vulkanen en bergen. Het is dat je weet dat we op Java zijn maar deze setting en de mensen doen je gelijk aan Chili denken. Ze bieden je een ritje aan tot onderaan de trap naar de krater. Voor het geld hoef je het niet te laten, ze willen er 20.000 rupiah voor hebben (zo’n 1,50 euro). Toch besluiten we te lopen, dat heeft zo iets magisch. Dat zelf doen, ontdekken en de beloning als je boven bent.

Ik moet je zeggen dat de klim me best een beetje tegenvalt, als in ‘zwaarte’. Ondanks dat het pas een uur of zes is, is het al behoorlijk warm. Genoeg plekken om even op adem te komen, maar geen schaduw. De trap heeft 249 treden, helemaal tot aan de rand van de krater. De treden bovenaan de trap zijn bedekt met een laag zand, as, aarde, hoe je het noemen wilt. Van treden is dus bijna geen sprake meer. Goed vasthouden dus. Met Fynn in de rugdrager wil je hier niet onderuit gaan.

En dan staan we hijgend en puffend bovenaan. Letterlijk op de kraterrand, een smal paadje, elkaar passeren gaat net. Een enorm kabaal komt uit de diepte omhoog, moeder natuur laat weten dat ze er is. Een simpel betonnen hekje moet voorkomen dat we er in glijden. Nee, voor jonge kids is hier bovenaan staan best een beetje tricky. Ik ben blij dat Fynn in de rugdrager zit. Hij zelf ook, want hij vindt het spannend zegt ie. En dat is het ook. Zeker als je later leest dat deze vulkaan een keer spontaan is uitgebarsten. Als je het natuurgeweld daar beneden aanschouwt is het niet vreemd dat je denkt dat de volgende uitbarsting aanstaande is…

Hiermee komt er ook een einde aan de trip en begint de rit terug naar het dorp. Voor ons was dit nog maar een kwartier rijden. Rond half 9 die ochtend kwamen wij hier weer aan, moe maar voldaan. En precies op tijd voor het ontbijt. Al met al ben je zo’n 5 uur onderweg.

De Bromo vulkaan met kinderen geschikt? Jazeker! Maar hou ze alsjeblieft goed vast wanneer je je waagt aan de klim omhoog. Dat is het enige punt waar ik niet volmondig “ja, doen!” op zeg. Maar je kunt natuurlijk ook om beurten boven kijken terwijl de ander met de kinderen beneden blijft. Twijfel je vanwege het vroege opstaan? Niet doen, die ene keer vroeg je bed uit is het meer dan waard!

Overtuigd? Mooi! Even praktisch dan. Want hoe kom je er, wat kost het en waar slaap ik dan? Lees het in mijn blog met praktische tips.