Week 4 – Viva Las Vegas!

Vorige week verlieten we Death Valley, deze week moeten eraan geloven: Las Vegas. Het contrast kan niet groter. Maar niet voordat we ons nog even helemaal ondergedompeld hebben in de natuur van Valley of Fire en zijn rode rotsen.

Dag 22 – Valley of Fire, zo mooi!

We zijn nooit zo vlot ‘s morgens, maar dat betekent wel dat het al gauw warm is als we op pad gaan. Eigenlijk te warm om wat te doen. Half 11 rijden we richting het bezoekerscentrum en dan door naar White domes loop.

Dit is de plek waar we met Fynn in 2016 waren en waar we een heel leuke foto van hem hebben in eens van deze rode rotsen. Eens kijken of we m kunnen terugvinden. Helaas, de inham waar hij toen in zat lijkt wel verdwenen. Of we zoeken naar een plek die in het echt veel kleiner is, Fynn was toen nog maar 2,5 jaar. Dan pas je natuurlijk al gauw in zo’n gat. We doen echt ons best maar vinden het niet meer. Helaas. Gelukkig weer een heleboel nieuwe foto’s gemaakt. Met z’n rode rotsen, blauwe lucht en groene struikjes is dit park echt een must tijdens je rondreis door Amerika. Zo mooi! En helemaal niet zo groot, je kunt alles prima in een dag bezoeken. 

Maar ondanks dat dit denk ik een van onze grote favorieten is, zitten we er niet zo lekker in vandaag. Robyn moet overal om huilen, Fynn heeft geen zin in school en geeft vooral ons daar de schuld van, wij zijn moe en dat heeft allemaal lekker z’n weerslag op elkaar. Misschien ook niet gek na drie weken reizen. Een bewuste keuze dus om na nog een uitzichtpunt en de picknickstop niet nog een wandeling te maken. Het is inmiddels ook al 30 graden. Veel te heet. Daar was niemand gelukkig van geworden.

In de loop van de middag verlaten we dus via de Elephant Rock, die zich ontzettend goed verstopt had, het park. We willen één nachtje bij Lake Mead boeken. Dit park grenst direct aan Valley of Fire State park en er zijn veel campings. Hoe sneller hoe beter wat mij betreft. Ik heb dichtbij een camping aan het meer gezien. Dus ik stuur Henk de eerste de beste afslag richting het meer in maar dit blijkt een soort van open winderige vlakte, niet echt een leuke campsite. Daar komen we trouwens pas achter na eerst 10 minuten heen en dus ook 10 minuten terug over een gravelwasbordje… Sorry!

We zoeken een andere camping met voorzieningen en slagen iets verderop in Echo Bay bij een RV Village. RV Village klinkt wel heel chic voor deze plek maar de kosten zijn er ook naar. Nog geen 40 dollar met alle voorzieningen. Beetje sjebbie gebeuren. Het plekje is prima, maar het waait hard waardoor je maar weinig mensen buiten ziet. Het speeltuintje bestaat uit twee wipkippen en een veel te hete glijbaan. Binnen is nog een ruimte met de airco op standje vrieskist (staat waarschijnlijk dag en nacht te loeien zonder dat er iemand is). En naast een poolbiljart, airhockey en tafelvoetbaltafel ook een arsenaal aan insectenkiller doosjes. Met als gevolg dat er allerlei dode insecten op de grond liggen, we zien zelfs een dode schorpioen. Wegwezen hier!

Maar, van de vier douches gaan er uiteindelijk twee aan en ze worden na een kwartier zelfs warm, dus ook allemaal weer even lekker douchen hier. Het stof uit onze haren wassen. 

Overnachting: Lake Mead NP RV Village at Echo Bay.

Dag 23 – Viva Las Vegas

We moeten er aan geloven! Viva Las Vegas. Deze hysterische stad is toch ook wel heel tof om aan Fynn en Robyn te laten zien. 

Maar eerst nog even een beetje natuur opsnuiven. We zijn tenslotte in een nationaal park, dan moeten we daar ook wel iets van gezien hebben. Klein wandelingetje dus, door een kloof en via een tunnel onder de weg door. Dat laatste vonden de kids nog wel het leukste, samen met het vogelnestje dat we zien met 2 kale vogelkoppies er bovenuit. Te schattig!

Na lang wikken en wegen hebben we besloten te gaan voor het RV park van Circus Circus. Kidsproof hotel, dus ook leuk voor de kids en redelijk aan de Strip, de bekendste straat van Las Vegas. Het is een grote plak asfalt, we staan in de verste uithoek, het waait zo hard dat het te koud is om te zwemmen en het dichtstbijzijnde dames toilet is ‘out of order’. De schade: $89,-. Niet normaal! Zo mega overprized! En dan heb ik de helikopters nog niet eens genoemd die tot een uur of 24:00 over je hoofd vliegen, af en aan… maar: wij zijn in Vegas. 

Op pad! Rond 16:00 uur lopen we van onze 12m2 plek het park af, ik heb om 17:15 uur een tafeltje gereserveerd bij het Rainforest café. 50 minuten lopen is het, zegt Google maps. Appeltje eitje zou je denken, zelfs nog beetje tijd over! Maar je moet in Las Vegas een soort van zigzaggen door de hotels en casino’s heen. En daar is natuurlijk van alles te zien.

“Ik weet niet waar ik moet kijken mama” zegt Fynn. Die geniet alleen al van die hallen met hysterische gokkasten waarbij uit ieder apparaat ook nog eens een ander geluid komt. Iets wat te laat zijn we dus bij het restaurant, gelukkig geen probleem. Het Rainforest café is helemaal in, jawel: jungle style. Er gebeurt van alles: overal zijn beesten te zien, alles is groen en om de zoveel minuten komt alles tot leven. Dan begint het te regenen en onweren, dansen de apen, schut de olifant met z’n kop en zwiept de panter z’n staart heen en weer. Als je je sapje dan ook nog eens in een beker met een lichtje krijgt… wat wil je dan nog meer? 

Omdat we vroeg gegeten hebben kunnen we rustig aan terug lopen naar onze camper, het is al gauw 5 km. We stoppen bij de fonteinen van het Bellagio hotel. Maar als het bijna tijd is wordt omgeroepen dat het feest niet doorgaat vanwege de harde wind. Balen! Die wind is trouwens behoorlijk koud. Daar hadden we ons niet helemaal op gekleed met korte broek. Via de piratenboten bij Treasure Island en de vulkanen show bij The Mirage (die overigens veel indruk maakte), kwamen we uiteindelijk onderkoeld(alles is in Vegas over de top hè? ;-)) en met zere voetjes weer op de camping terug. Kids vielen alle twee als een blok in slaap. 

Overnachting: Circus circus RV park

Dag 24 – Dit is Vegas!

We maken ‘s morgens eerst even kennis met onze Duitse buren, zij vliegen terug vanuit Vegas en moeten dus wat spullen kwijt: van pannenkoekenmix tot jam en van aanmaakblokjes tot wc papier. Ze komt alles brengen. Nou dat komt hier wel op! Voorlopig hoeven wij nog niet naar huis. 

Vandaag gaan we ons dus de hele dag onderdompelen in Vegas. We hebben de kids beloofd iets leuks te doen hier, kan niet moeilijk zijn, maar het is allemaal zo belachelijk duur. $60,- per persoon voor het Adventure Dome bij Circus circus (een grote speelhal met tal van kinderattracties en achtbanen). Die laatste daar gaat Fynn niet in en Robyn is er volgens de regels te klein voor. En om nou $60,- uit te geven aan botsauto’s, een draaimolen en andere kermisattracties…

Een kwartiertje varen in de gondels bij Venetia? $35,- per persoon. De achtbaan bij New York New York, waar Robyn dus heel graag in wil maar te klein is en waar Fynn never nooit in gaat: $20,- per persoon. En dus gaan we op zoek naar de betaalbare opties. We parkeren eerst de camper eens in een parkeergarage voor oversized voertuigen. Dat kost $30,- per 24 uur. Kunnen wij best een nachtje illegaal slapen toch? We staan super mega centraal, midden op de Strip. Hebben zelfs gratis WiFi van het nabijgelegen hotel. Dikke prima! 

Dan beginnen we de dag met koffie bij de Mac. Trouwens, we hebben in de tussentijd een nieuw koffiezetapparaatje gekocht hoor. Daarover dus geen zorgen. Gisteravond hadden we de kids nog een ijsje beloofd, maar het was zo koud dat we die naar vandaag hebben doorgeschoven. Dus als wij aan de koffie zitten stouwen zij een Mc Flurry naar binnen. Je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen…

We gaan natuurlijk even kijken bij de achtbaan van New York New York, die helemaal om het hotel heen slingert. We komen langs de M&M store en de Coca Cola winkel. Scoren onze lunch bij de Target supermarkt en slenteren door verschillende hotels. De fonteinenshow doet het weer vandaag, dus daar langs. Perfecte plek om die lunch even op te eten terwijl we wachten. Indrukwekkend is het! Een hele choreografie van fonteinen op het nummer “Viva Las Vegas!” Robyn zit glunderend te kijken, dat koppie spreekt boekdelen.

Door naar the Venetian om even bij de gondels te kijken. Maar ondertussen hebben we ze nog steeds beloofd “iets” te gaan doen en is het al 16:00 uur. Het wordt uiteindelijk het reuzenrad: The High Roller. Tot een hoogte van 550 feet (bijna 168 meter) boven Vegas.   Beneden zien we de zwembaden, de zipline, we kunnen de Eiffeltoren bijna aanraken en zijn de tel kwijt wanneer we de vliegtuigen proberen te tellen die landen en opstijgen. Het duurt 30 min voor we rond zijn. En dan is de prijs best ok: $23,50 per volwassen en kinderen $8,50. We spotten vanaf boven gelijk een pizzeria waar we lekker een pizza gaan eten. We hebben afgelopen weken zoveel pasta gegeten dat deze twee dagen een heerlijke break zijn daarin. Hij is heerlijk! 

Op weg naar ons campertje komen we nog een keer langs de fonteinen, nu is het donker. Kom we gaan nog een keer! Een laatste glimp. Fynn wil hier niet meer weg, het is echt zo’n toffe stad. Overigens ook echt een keerzijde hoor: het zijn meestal niet de filmbeelden van Las Vegas, geen nette pakken en cocktails achter de kasten en geen gerinkel van muntjes uit de automaat. Wel senioren, Hawaïblouses en Chinezen, rokend en om 09:00 uur ‘s morgens al. Die betalen met creditcard en als ze mazzel hebben uitbetaald krijgen via een pasje van het casino. Veel zwervers ook op straat die duidelijk een hard bestaan kennen hier. Schrijnend. Fynn en Robyn zien ze wel, maar zijn niet extreem onder de indruk. Alsof het er gewoon bij hoort. Net als de half naakte dames in flamingo pakjes. 

Ok, terug naar ons zwervende bestaan. Wij slapen dus in de parkeergarage vandaag. Alle gordijntjes dicht, tanden poetsen, kids in bed en dan gauw licht uit. Wij zijn er niet! Het is rond 22:00 uur nog een komen en gaan van auto’s en taxi’s, maar dat zal straks vast iets rustiger worden… helaas! Dit hadden we kunnen weten natuurlijk: Las Vegas slaapt niet. Het gaat de hele nacht door. En zijn het geen taxi’s dan is het wel de vuilnisauto of de straatracer die z’n uitlaat even wil testen. We doen geen oog dicht. Dit was eenmalig! Wat een nacht. 

Wel nog een klein lichtpuntje: na 3,5 week zijn we er achter dat de gordijntjes die wij iedere nacht tegen elkaar aan plakken met klittenband (tegen de inkijk en het daglicht de volgende ochtend) niet tegen elkaar aan horen, maar helemaal voor het voorraam langs kunnen. Halleluja, je meent het! Dit is ook zoveel logischer. Wij hielden al steeds een 10cm brede ruimte over. Zaten al steeds te klooien met een kartonnen doos nog extra, tegen het licht. Een eureka momentje dus! 

Overnachting: parkeergarage Planet Hollywood 

Dag 25 – Back to nature

Normaal zou je de dag starten met: en toen werden we wakker. Maar ik geloof niet dat we überhaupt echt geslapen hebben vannacht. Wij niet, de kids daarentegen doen het verbazingwekkend goed op slapen in de garage. Vooral Fynn, die is niet wakker te krijgen. Het was natuurlijk aardedonker in de camper vanmorgen, komt geen daglicht binnen hier. Henk is al uitgebreid koffie wezen halen en naar de wc van het hotel geweest, als ie terugkomt slaapt Fynn nog. Half 9 is Fynn wakker…

Wij zijn blij dat we deze stad en vooral de parkeergarage weer kunnen verlaten. Terug de natuur in! We rijden vandaag in zo’n dikke drie uur naar Joshua Tree NP. Toen wij hier in 2016 in juli waren was het er bloedje heet, bijna 50 graden. We zijn toen weggevlucht. Maar wisten wel dat we een schitterende plek gingen overslaan toen. Dus terug! Al zijn de verwachtingen nu ook 30 graden, dus koud zullen we het niet hebben. 

Onderweg rijden we over eindeloze wegen langs niks. Kaler dan kaal is het hier. Tot je de hoofdweg verlaat en langzaam de hoogte in gaat. Gisteravond hebben we per toeval nog een nachtje op de camping kunnen boeken hier. Het is er goed vol. We hebben een schitterende plek tussen de rotsen. Dit soort plekjes zijn echt ware speeltuintjes: lekker klauteren over de rotsen en op hagedissenjacht (we spotten een hele grote, die zit naar ons te gluren). ‘s Avonds maken we nog een kleine wandeling, de Indian Cove nature trail, op zoek naar schildpadden. Volgens de ranger hier steken ze gerust de weg over en moet je ‘s morgens voor je vertrekt even onder de camper kijken of er niet eentje de schaduw van je camper heeft opgezocht. Dat zou toch leuk zijn! We zien van alles: konijntjes, vogeltjes, hagedissen, zelfs een roadrunner (Miep miep…), maar geen schildpad. Helaas. 

Het koelt er ‘s avonds heerlijk af, dus waar we vanmiddag nog in korte broek liepen daar kruipen we vanavond lekker onder ons dekentje. 

Overnachting: Joshua Tree- Indian cove campground

Dag 26 – Joshua Tree

Dat waar dit park zo bekend om staat hebben we nog niet gezien: de Joshua Tree. Gelukkig zijn ze aan de westkant van het park niet te missen. Zodra we via de west entrance het park inrijden doemt ineens een vallei van Joshua Trees op. Deze bijzondere bomen groeien maar in een klein deel van Amerika en de meeste exemplaren die wij tegenkomen staan ook nog eens in bloei. Iets dat niet zo vanzelfsprekend is, het hangt af van de hoeveelheid neerslag die dat jaar gevallen is. Nou genoeg dus… 

We maken vandaag twee kleine wandelingetjes, maar de kids vinden het heerlijk wandelen hier. Het is klauteren en klimmen over rotsen. Door smalle doorgangen en overal hagedisjes. Bij Barker Dam staat zelfs nog wat water in de Dam. Ooit aangelegd door verre voorouders, om water voor het vee te verzamelen. We picknicken tussendoor op een fijne schaduwplek bij Hidden Valley, kunnen we ondertussen de bergbeklimmers bekijken die hier abseilen. 

We zijn rond 16:30 uur op onze camping in Palm Springs, bloedje heet! Wat een verschil met afgelopen nacht zeg. Gelukkig is er een zwembad en ik kan weer een wasje doen. Ook wel eens lekker weer. Alles is zo stoffig hier. 

Overnachting: Palm Springs – Koa Joshua tree 

Dag 27 – Weer geluk of…

Man! Wat hebben we in de sneeuw verlangd naar warmere temperaturen, maar wat zou ik nu graag weer in de sneeuw staan. Het is warm! ‘s Morgens is het al 32 graden. We starten de dag dus met zwemmen! En de kids kunnen met de activiteit op de camping een happy stone schilderen. Nou daar hebben we er gelukkig nog niet genoeg van. 😉

Dan is de vraag: waar gaan we heen vandaag? We zijn stiekem dat zoeken naar een plekje al wel een beetje zat. Maar ja, als je je vrijheid wilt behouden en niet alles wil vastleggen van te voren dan is dit wel wat erbij hoort. In Joshua Tree is alles vol, aan de zuidkant zit nog een camping waar we t gaan proberen. We hebben tenslotte al eens eerder geluk gehad. 

Onderweg passeren we plaatsjes als Cactus City en Desert Palm. Geeft wel aan door wat voor landschap we rijden… Fynn en Robyn vallen alle twee in slaap. Intensief dat reizen hoor!

Eenmaal bij het bezoekerscentrum leven Fynn en Robyn gelijk hun junior ranger boekje weer in, krijgen ze weer een badge! Ze moeten iedere keer een eed afleggen, maar deze ranger maakt er een eigen versie van. Repeat after me: “I promise to clean my room, to eat my vegetables and to do my homework.” Ze herhalen foutloos wat ie zegt. Haha ik hou ervan.

Maar helaas, de ranger heeft slecht nieuws wat betreft de camping. Vol is vol. We kunnen niet zomaar een lege plek weggeven, want iemand heeft daar voor betaald. Dan is ie dus gereserveerd, ook als deze persoon niet komt opdagen. Als er een annulering is dan wordt deze verwerkt op de site van de National Park service. Die moeten we in de gaten houden. Tja, maar hier in het park is geen bereik. Dus terug naar de zuid ingang, daar was wel 4G. Eten we gelijk maar even een broodje. We proberen het een uur, maar niks. Uiteindelijk besluiten we dwars door het park heen te rijden, naar de noord ingang. Daar zijn drie campings met first come first serve. Wie weet… Ook al is het al 15:00 uur, dus ik heb weinig hoop.

Het is in ieder geval een mooie route en nu hebben we echt alle hoeken van Joshua Tree NP gezien. Helaas, de eerste twee campings zijn vol. Onderweg naar de derde komen we langs de grootste camping van het park: Jumbo Rocks. Het kan toch niet zo zijn dat al die plekken bezet zijn? We besluiten de camping eens op te rijden.

Als we het rondje bijna uit zijn stuiten we op de auto met rangers. Henk draait het raampje open. “Hi, I have seen you before!” Hij gooit al z’n charme in de strijd. We krijgen wat tips van ze voor kamperen op terrein van Bureau of Land management (BLM). Tja, we hadden graag nog een nacht in het park gestaan, maar bedankt voor de tip. Dan kijkt ze naar rechts, ze knikt even naar haar collega ranger en zegt dan: “We will get you a place for 1 night.” Really? We moeten d’r volgen, er wordt een waarschuwingspion van plek 42 gehaald en dan staan we… het is ons weer gelukt! Betalen moeten we morgen bij een rangerstation, dat kan niet hier op camping. 

Het is zaterdag, dus borreltijd. Het is ook gelijk het avondeten. We zijn zo gaar als wat. Maar wat koelt het hier weer heerlijk af ‘s avonds. We zijn blij!

Overnachting: Joshua Tree NP – Jumbo Rock campground

Dag 28 – Doodshoofden en zwemmen! 

Heerlijk geslapen! ‘s Morgens is het buiten al lekkerder dan in de camper. Ontbijten kan dus heerlijk in het zonnetje. 

Vanaf de camping is er een korte wandeling naar Skull rock, een rots in de vorm van een doodshoofd. Je moet er een beetje fantasie voor gebruiken, maar het heeft er inderdaad wat van weg. We zien ook weer tal van hagedisjes en wandelen nog lekker even een rondje voor we weer in de camper stappen. Is er lekker wat energie uit! 

We gaan vandaag naar Needles, een plaatsje aan de beroemde route 66. Hier en daar zie je er nog wat van terug, maar verder is het gewoon een weg als alle andere. Voor ons is Needles een mooie tussenstop op weg naar Sedona, onze volgende echte stop.  

Het is bloedje heet op de camping, maar gelukkig is er een zwembad. Een heel koud zwembad: 21 graden geeft de thermometer aan. Bibbers! En het toeval wil dat we als enige andere zwembadgasten een Nederlands stel treffen. Fynn maakt gelijk even een praatje, vindt ie altijd leuk. En deze mensen vinden dat natuurlijk ook wel gezellig, bij gebrek aan de kleinkinderen. 

De rest van de middag doen we helemaal niks meer. Ook wel eens relaxt. 

Overnachting: Needles – Koa

Volgende week nog veel meer mooie natuur, rode rotsen, versteende bomen en rivierpret!