november 9, 2016
“Oh daar gaan we” dacht ik toen Fynn (2,5 jaar) per ongeluk een pepertje te pakken had op dag 1 van onze reis door Sri Lanka. Mond open, tong naar buiten. Wrijvend met een servetje over zijn tong probeerde hij er nog iets van te maken. “Nie lekke mama, nie lekke”. De toon voor onze wereldreis was gezet. Wat als je kind niet wil eten op reis?
Hetzelfde gebeurde in Indonesië. Meneer had bedacht dat hij dus echt geen rijst ging eten. Ja, waarom zou je ook. Dat is hier tenslotte je ontbijt, lunch en avondeten. En ok, misschien hadden wij daar thuis al iets vaker mee moeten oefenen, maar ja, daar was het nu te laat voor. Wat doe je als je kind niet wil eten op vakantie? Ik kan je vertellen: als je niet wilt dat je zoon of dochter dan alleen maar eet als de grote P op het bord ligt (pizza, patat of pannenkoeken), word je als ouder best creatief. Mijn tips deel ik graag met jullie:
Dat eet Fynn niet, dat vreet hij. Ananas, watermeloen, mango of banaan. Appels zijn in Azië niet veel te krijgen en vaak erg duur, maar Fynn smulde ook lekker van de lokale papaya. Je kunt in Azië ontzettend veel en vers fruit krijgen. Wel even zelf schillen of ter plekke laten klaarmaken, want je wilt niet ziek worden van een mango die al de hele middag geschild in de zon ligt.
‘s Avonds geen groente willen eten, maar overdag gerust een hele paprika of handje worteltjes wegwerken. Gewoon tussendoor als snack. Mij maakt het dan niet zoveel uit wanneer hij zijn groente eet. Als ik er ‘s avonds geen strijd van hoef te maken omdat het er overdag gemakkelijk ingaat, hoor je mij niet klagen. Groente is ook bijna overal te krijgen, zeker groente als paprika, komkommer of worteltjes.
Je bent op vakantie! Geniet. Maak vooral geen strijd van het eten, daar wordt niemand blij van. Zeker voor een korte vakantie zou ik vooral niet te moeilijk doen over het eten. Na een aantal weken rijst weigeren ging Fynn ineens rijst eten. Daarvoor leefde hij op toast met jam bij het ontbijt en de bovengenoemde fruit- en groentesnacks. De simpele nasi goreng (gebakken rijst) was duidelijk favoriet en die is overal in Azië te krijgen. En aan het eind van onze reis door Indonesië verkondigde hij trots: “Ik ben echt gek op rijst he mama”. Jaja…
In Canada kozen wij bewust voor accommodaties met een eigen keukentje. Deze zijn volop aanwezig: een motel langs de weg of een guesthouse of Airbnb. Bijna altijd hebben ze wel een klein keukentje. In Amerika huurden we een camper. Geen gedoe met eten in een restaurant, zelf koken en iets maken waarvan je weet dat je kids het lekker vinden. Je moet wel een beetje creatief zijn als het gaat om 2-pans gerechten, want meer pitten zijn er vaak niet.
Kun je niet zelf koken en moet je dus uit eten? Zorg dan in ieder geval voor het volgende:
Eten in een restaurant met een peuter is al niet altijd een succes, laat staan eten met een vermoeide peuter. Zorg dus dat je vroeg in het restaurant zit. Dan is het meestal ook nog niet zo druk en is de kleine minder snel afgeleid. Wij kozen meestal voor een restaurant, maar haalden ook wel eens een simpelere maaltijd bij een eetkraampje of snelle wok. Met name in Aziatische landen kun je gerust vragen naar kale rijst (fried rice) of noodles. Noem dat laatste spaghetti en je bent klaar. En dan nog doen ze je verbazen. Bestel je pasta met gewone tomatensaus omdat hij dat eerder die week zo lekker opgegeten heeft, moet ie het niet. Wil hij liever wat jij hebt, gevulde ravioli met heftige champignonsaus. Tuurlijk!
Informeer bij locals of bij je accommodatie welke restaurants kindvriendelijk zijn. Zo vonden wij een aantal hele leuke, kindvriendelijke restaurants in Jogjakarta op Java. Daar waren wij dan ook vaak te vinden. Geen speelhoek, autovrije straat of strand bij de hand tijdens je diner? Zorg dan in ieder geval zelf voor wat afleiding. Etui met kleurpotloden en een kleurboek, autootjes, puzzel of (stiekem de favoriet) de Ipad. Niet altijd even verantwoord, maar vaak wel je beste vriend in een vol restaurant.
Een beloning werkt vaak goed, stel iets in het vooruitzicht. Had Fynn zonder scene zijn bordje leeg gegeten? Dan gingen we nog ergens een ijsje halen of we zochten nog even een speeltuintje op. Nog even het zwembad in deed het in Azië ook erg goed.
Kan je kind moeilijk stilzitten en rent hij of zij steeds weg van tafel. Een kinderstoel biedt uitkomst, maar deze is met name in Azië niet altijd aanwezig (of bezet). Neem daarom altijd een kinderstoeltuigje mee zodat je je kind kunt vastzetten op elke stoel. Of deze handige van MiniMonkey, van iedere stoel maak je zo een kinderstoel. Wel zo makkelijk (en veilig).
Het lijkt een utopie op reis, maar het kan als je accommodatie een restaurant (in de buurt) heeft. Eerst eten met de kids, alle tijd voor ze en daarna zij naar bed. Babyfoon aan (die moet altijd mee) en dan zelf aan tafel. Warm eten, alle tijd voor een voor- en hoofdgerecht, lekker kletsen zonder afgeleid te worden. Misschien zelf nog wel een toetje. Doe eens gek!
Ik ben benieuwd hoe andere gezinnen dat doen? Heb je tips, let us know! En wil je meer tips, over wat je bijvoorbeeld tegen wagenziekte bij je kind kunt doen of hoe je het slapen op vakantie makkelijker maakt? Lees dan snel verder.
Draadnagelweg 6,
3525BV Utrecht
Tel: 06 - 45 02 94 57
nynke@reismetkinderen.nl
KVK: 72667133
Heerlijk herkenbaar. Wij zijn absoluut niet moeilijk met eten. Dochter eet 250 gram tomaat tussendoor en zegt bij het avondeten dat groente vies is. Ik koop op reis vaak in de ochtend wat spullen bij de supermarkt (groente, fruit, crackers) zodat we de basisspullen bij ons hebben. Ze helpen meestal met het kiezen in de winkel en eten het dan door de dag heen op. Fijn dat het bij jullie onderweg zo goed ging, zelfs de rijst 😉 En zelf kunnen koken scheelt vaak ook veel ja 😀