Reisverslag Zuid-Afrika – Week 1

Week 1 van onze 3 weken Zuid-Afrika zit er alweer op. We vlogen naar Kaapstad waar we drie nachten waren. Bijkomen van de vlucht, genieten van eindelijk zon op je lijf en het ontdekken van deze bruisende stad natuurlijk. Met de auto vervolgens op pad, tijd voor wijntjes! En hoe groot is dan het contrast van chique wijnboerderijen naar townships in Knysna? Lees je mee met onze eerste week?

Vrijdag – Time flies

Het begon weer te kriebelen, we wilden weer op reis. Of eigenlijk, er ontstond een lichte paniek. Fynn wordt in september 4 jaar, het voelt niet goed om hem dan gelijk weer drie weken van school te halen. En in de dure zomervakantie die ervoor zit willen we niet weg als dat nog niet hoeft. En dus bleef het voorjaar over. Zuid-Afrika it is! Het ergste van drie weken vakantie? Ok, naast het feit dat je na drie weken weer naar huis moet waar het “echte” leven op je wacht? Dat inpakken… Wat haat ik dat. Ik stel het zo lang mogelijk uit en sta vervolgens als een kip zonder kop naar m’n kast te staren. Om vervolgens maar van alles wat in m’n koffer te gooien. Maar ook dit keer is het weer gelukt.

We vliegen met KLM rechtstreeks naar Kaapstad en staan dus om half 7 al bij de bushalte te wachten. Online inchecken hebben we al gedaan en dus wandelen we zo daar naar de gate. Ik moet bekennen niet eerder met KLM gevlogen te hebben, maar zo vol als op deze vlucht ben ik niet veel vaker gestopt. Ik heb geloof ik 10 uur lang gegeten. En je kids komen ook niks te kort: lunch met patat en een hamburger(tje), koekjes, sap en een stukje fruit. Avondeten met pizza, Fristi, nog meer koekjes en een toetje. En tussendoor even naar achter lopen waar de stewardessen je nog wat mentos en paaseitjes toestoppen. Dat die kids überhaupt nog op hun stoel kunnen blijven zitten na al die suiker…

We landen als het al donker is en onze chauffeur staat al op ons te wachten. Op naar onze accommodatie, slapen! Het is tegen 1 uur ‘s nachts als we in slaap vallen.

Zaterdag – Baie pret in Kaapstad

Wie denkt dat kinderen uitslapen als ze om 1 uur in bed liggen heeft het mis. Die regel gaat helaas niet op. Waar ik de avond ervoor nog dacht dat het krap zou worden om om 09:00 uur klaar te staan voor onze stadstoer hebben we tijd over. En Fynn heeft alweer energie voor tien. Na een ontbijtje rijden we naar kasteel de Goede Hoop, het oudste gebouw in Zuid-Afrika, waar we wat ronddwalen en ze nog een heus kanon afvuren. Oren dicht!

Onze gids Joepie brengt ons via Green Market square, waar nog iedere dag markt is, langs het slavenmuseum en vervolgens komen we uit bij de Company’s Gardens. Onderweg hebben we nootjes gekocht, want dit vindt Fynn toch wel het leukst: eekhoorntjes voeren. De Company’s Gardens zijn grote botanische tuinen, waar het in de schaduw goed toeven is en waar wij een prima koffie drinken terwijl Fynn zich in de speeltuin vermaakt en zijn laatste nootjes aan de duiven slijt. Het is al tegen twee uur als we terug rijden. Fynn duikt z’n bedje nog even in en ik stiekem ook.

Zonsondergang bij Seapoint is niet verkeerd. Fynn kan los in de speeltuin, wij waaien weg bij de zonsondergang. En dan wacht er ‘s avonds ook nog een heerlijk tapasmaaltje op ons. Wat wil je nog meer?

Zondag – Kaapstad vanaf de top

Niks vooraf gepland, lekker kijken wat de dag brengt. Het is strak blauw dus we willen eigenlijk de Tafelberg op. Henk heeft dat in 2010 al eens gedaan, maar voor mij wordt het de eerste keer. En waar Henk toen nog te voet omhoog ging kiezen we vandaag liever voor de kabelbaan. Alleen dat hebben meer mensen gedacht… Het is een lang vakantieweekend in Zuid-Afrika, dus naast de normale toeristen zijn er ook veel bezoekers uit eigen land. De rij met kaartje is lang, maar de rij voor degene zonder kaartje nog veel langer. Wachttijd: zo’n twee uur. Dat gaan we niet doen!

Het is rond de 32 graden, we hebben stuiterende Fynn mee en ik draag inmiddels een aardige buik mee. We zoeken dus een schaduwplekje en proberen online kaartjes te kopen, dan kunnen we in de rij van ca. 40 minuten. De wifi verbinding is natuurlijk dramatisch, Henk heeft z’n rabo-reader thuis gelaten en kan de aankoop van de tickets met z’n creditcard dus niet bevestigen, ik heb mijn creditkaart in het guesthouse gelaten. Tuurlijk, zul je altijd zien. Ik wil al terugkeren als Henk besluit zijn charme in de strijd te gooien en een zielig verhaal over zijn zwangere vrouw en een vermoeide peuter op te hangen. Dat werkt. Ik moet weliswaar de kaartjes kopen, maar dan kunnen we zo langs de rij, de lift naar de gondels in. Sorry, soms mag je er best een beetje misbruik van maken. 😉

We suizen omhoog en krijgen door de draaiende gondel al een aardig beeld van de omgeving. Boven is de tafelberg eigenlijk helemaal niet zo plat als dat ie er van onderaf uitziet. Des te leuker voor Fynn, want die klautert over alle zijpaadjes en rotspartijen heen, terwijl ik voor het gebaande pad kies. Het waait er lekker, we zoeken hagedisjes en genieten van het uitzicht over Kaapstad. Top middag, alsnog!

Maandag – Start van onze roadtrip

‘s Morgens vroeg wordt de huurauto afgeleverd, we kunnen vertrekken. Wel eerst even het meegeleverde autostoeltje omwisselen van eentje voor 0 tot 6 maanden naar een waar dat kontje van onze driejarige in past. Gelukkig zo geregeld en off we go. We hoeven maar een klein stukje vandaag, lekker de toeristische route dus. Het is weer bloedheet, dus het strand is ons doel vandaag. We stoppen bij plaatsen als Muizenberg en Strand, een duik in de zee lukt zelfs en het zijn prima picknickplekken. Ze brengen ons uiteindelijk bij Somerset West. We worden begroet door Anita, een hippe tante met een pluk paars haar. Fynn vindt het niet zo mooi, hij vindt groen mooier. Dat je het even weet.

De accommodatie is een pareltje en Fynn heeft er gelijk twee vriendjes: Ben uit Utrecht, die ook gezellig met papa en mama op reis is en Eithen, de driejarige kleinzoon van Anita. Dikke vrienden! Auto’s delen, lekker stoer doen tegen elkaar over dino’s en wie het grootst is en bij de kippen kijken.

Papa en Fynn duiken nog even in het zwembad en dan moeten we nog even op zoek naar een restaurant. Waarom wij daar nou nooit van leren is een raadsel, maar wij denken altijd wel dat we het weten te vinden. We krijgen een naam van een Italiaans restaurant door in Somerset en daar rijden we wel even heen denken we dan. En vervolgens dwalen we zeker 20 minuten rond en belanden uiteindelijk bij een gezellige bar waar we een speeltuin in de tuin zien staan. Deal! Pizza er in en lekker terug, maar hoe ook alweer? Ook de terugweg neemt dus iets meer tijd in beslag.

Later bekijk ik het eens op google Maps, het restaurant waar we heen wilde blijkt twee straten verderop (we waren warm) en de weg terug had ons niet meer van vijf minuten mogen kosten. Misschien kijk ik voortaan toch van te voren even hoe we rijden moeten. Misschien.

Dinsdag – Bike ‘n wine

Het uurtje tijdsverschil dat jullie eind maart hebben hebben wij al gehad. Het is hier een uur later en Fynn zit al aardig in zijn nieuwe ritme. Om zeven uur of zelfs iets eerder staat ie aan ons bed. “Ik ben klaar met slapen, zullen we even lekker naar buiten gaan?” Waar haalt ie de energie vandaan? We kunnen z’n enthousiasme nog net een uur rekken en dan kan hij zich om 08:00 uur stipt op het ontbijt storten. Geduld om aan tafel te blijven zitten is ook ver te zoeken, dus we schuiven er zo tussen het spelen door wat eten in.

Om half 10 zitten we weer in de auto, op weg naar wat een pittige dag gaat worden. We gaan een wijnproeverij doen, op de fiets weliswaar. Langs verschillende wijnboerderijen. En het wordt warm vandaag, heel warm. Gister bleek de warmste dag in 10 jaar geweest te zijn: 41 graden. Vandaag iets koeler, maar de 36 graden tikken we wel aan. Wat bezielt ons? Op de fiets dus. We zijn met z’n drie en de gids, dat scheelt. Kunnen we het tempo lekker zelf bepalen. Fynn in de trailer achter de fiets van papa en wij op de mountainbike.

De eerste stop is eigenlijk gelijk de leukste: Neethlingshof. Ook Fynn krijgt er namelijk een ware wijnproeverij. Met een glaasje chocomel, druivensap en iets met prik. Bijpassende gerechtjes. Super leuk gedaan. Henk krijgt vijf verschillende wijntjes voorgeschoteld en kan lallend op zijn fiets en ik doe het met een eigen sappie. Voor wie nog niet op de hoogte is… er is een vierde wereldreiziger op komst. Begin juli voor ons dus geen zomervakantie, maar wel wennen aan slapeloze nachten. 🙂

Goed, door met de fietstocht. Stop nummer 2 is ook nog te doen, niet te ver, vlak stuk. Henk vraagt om de glaasjes wijn iets minder vol te doen want het hakt er aardig in zo op de vroege morgen. En dan door naar de lunchstop. Het zweet gutst inmiddels aardig en Fynn drijft bijna uit z’n bakje. Toch is ie in slaap gevallen, bevangen door de hitte? We bereiken de lunchstop waar de speelkamer met de airco op 17 graden aangenaam koud voelt. Meer dan een salade en koude cola gaat er niet in. We moeten door naar het uitzichtpunt, tussen de wijnranken door waar de hitte lekker blijft hangen. Ok, het uitzicht is het waard, maar toch. Fynn doet ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet en de kleur is rood’, ik denk dat hij op mijn hoofd doelt…

We dalen af, terug naar het startpunt en ik denk echt dat ik kruipend over de finish ging. Ik niet alleen, ik kon dit keer niet alleen mijn zwangerschap de schuld geven. Iedereen die bij het beginpunt aan zijn derde wijnproeverij begonnen is heeft het zwaar. Ik zie overal zweethoofden en glimmende armen. Niet tegen aan te werken met een simpel servetje. Ok, genoeg gepuft. Ik ben, na 10 minuten voor de ventilator, weer een beetje mezelf. Op naar de auto met airco, op naar het zwembad. Het is 16:00 uur, ik doe vandaag helemaal niks meer.

Woensdag – Keep on drivin’

Je zou denken dat een dagje zwembad best lekker is. Inderdaad! Helaas, we moeten door. Week 1 heeft een strak reistempo met redelijk wat activiteiten. Hierna wordt het iets rustiger, beloofd.

Vandaag wacht dus de langste reisdag van de vakantie, 500 km naar Knysna. Dwars over de tuinroute, waarop in deze tijd van het jaar geen bloem in bloei staat. We zijn verwend, maar eigenlijk vind ik het een beetje een saai stuk. De snelweg N2 slingert door de heuvels zo snel mogelijk oostwaarts. Bij Swellendam stoppen we voor de lunch en vinden een top plek. In de schaduw, met speeltuin, waar in de tuin verse ‘roosterkoek’ gemaakt wordt. Een soort stokbrood zoals je dat vroeger maakte boven het kampvuurtje.

We scoren ook even nieuwe sandaaltjes voor Fynn, want in deze hitte zijn dichte gympen niet te doen en na het volgooien van de tank vervolgen we onze weg. De laatste 30 minuten ben ik van het entertainment team, Fynn is het zat. En dat snap ik, ik ook.

We zijn net op tijd bij ons nieuwe guesthouse om het zwembad nog even te testen. Koud of niet, Fynn gaat erin! Hij is die lange rit zo vergeten. We eten ‘s avonds bij een simpel restaurant in de buurt, een burger met frietjes en een simpele pasta. Prima! Snel eten en snel weer terug naar ” huis”, op tijd naar bed.

Donderdag – Regenachtige township

Over het ontbijt weer niks te klagen, we kunnen uit van alles kiezen. Het weer daarentegen laat het een beetje afweten. Het is gaan regenen en eigenlijk niet echt meer droog geworden. We worden om 10:00 uur verwacht voor onze toer door de township en daar is het eigenlijk wel prima weer voor. Onze lokale gids neemt ons samen met een Oostenrijks stel mee zijn township in. Ik probeer wat van zijn uitleg te volgen, maar eigenlijk is dat een onbegonnen zaak. Fynn begint ‘s morgens om half 7 met praten en houdt tot ‘avonds acht uur geen moment zijn mond. Dat er zomaar zwijntjes over straat lopen en er koeien grazen tussen de huisjes vindt ie maar een beetje gek, maar ook wel erg leuk.

We bezoeken een crèche, waar ze volgens Fynn maar weinig speelgoed hebben, en gluren even binnen bij de lokale schoenmaker. Al de schoenen in zijn containerwinkeltje maakt hij zelf. Dan laten we al onze boze geesten verdrijven bij een medicijnvrouwtje, waar Fynn ook al gauw uit de kamer vlucht als ze de kruidentakjes in de rook zet en het blauw begint te zien. Ik ga stiekem graag met ‘m mee naar buiten. Als Henk die middag naast me zit ruik ik het nog… Alsof hij boven het kampvuur gehangen heeft. De township-lunch in het huiskamer restaurantje smaakt ook prima, maar dan is het ook wel weer mooi geweest. Tijd voor een “normaal” slaapje vanmiddag. Fynn heeft het nodig, want hij is zo weg. En het doet ‘m goed. Hij is ‘s middags weer vol energie en z’n humeur lijkt er ook iets van te zijn opgeknapt.

De regenachtige middag gebruiken we voor boodschappen, we scoren een voetbal bij de Spar en Fynn kan even los op het speeltoestel in de buurt. Even lijkt het op te klaren en dat is precies het moment dat we besluiten nog even naar Knysna Heads te rijden. De korte rit de berg op is het waard, je tuurt zo vanaf grote hoogte over de Indische oceaan en de woeste golven die tegen de steile kliffen uiteen spatten. En aan de andere kant de grote lagune waar Kynsna bekend om is. Door de grote opening in de rotsachtige kustlijn is deze lagune ontstaan, vanuit de hoger gelegen township hadden we hier vanochtend al prachtig zicht op.

Morgen toeren we verder: safari tijd. We rijden naar Addo NP waar we slapen middenin het park en met onze eigen huurauto op zoek gaan naar wild. Zin in!